من آمدم که مراتاپرنده هابرسانی
به ناکجاترآیینه وصدابرسانی
به پیچ سرخ حماسه به آب هانرسیدم
مگرتوعاشقی ام رابه ابتدابرسانی
به آبشارترین گندم همیشه بهاری
به آفتاب ترین سمت ناکجابرسانی
من آمدم که دراندوه تلخ ثانیه ها
مرابه وسعت دریاوبادهابرسانی
تنی که درهیجان بهارهای تومانده
بیایی وبه شکوفاترین صدابرسانی
چه بوسعیدهاکه دراین راه ازنفس ماندند
تومی توانی امّا مرا مرابرسانی
عباس کرخی