شفاف : اظهارات عجیب مشاور رسانه ای رئیس جمهور درباره اینکه رزمندگان دوران دفاع مقدس تحت تأثیر فیلم های وسترن آمریکایی بوده اند ، سبب بروز واکنش های تندی از سوی رزمندگان دوران هشت سال دفاع سرافرازانه ملت ایران شده است .

بعد از آنکه دکتر خورشیدی از سرداران دوران دفاع مقدس به این اظهارات واکنشی از سر دلتنگی نشان داد ، روز گذشته نیز یک سایت نامه ای را از رزمنده ای منتشر کرد که در نوع خود واکنش تندی محسوب می شود .

بنا به این گزارش ، در پی سخنان توهین آمیز کلهر مشاور رسانه ای محمود احمدی نژاد که گفته است <<رزمندگان تحت تاثیر فیلم های وسترن امریکایی و ایتالیایی به جبهه می رفتند >> یکی از ایثارگران سالهای دفاع مقدس طی نامه ای خطاب به وی نوشت : گویا جنون فیلمهایی مانند اخراجی ها که با غفلت برخی موجبات تمسخر دلیرترین مردان ایران زمین را فراهم آورد موجب جو زدگی کسانی شده که یکروز در جنگ نبوده اند و تصور می کنند اتاق خواب همان سنگر است.

به گزارش عبرت این رزمنده دفاع مقدس در ادامه می نویسد :

از آن زمان که مسعود ده نمکی به ناگاه و بدون هیچگونه پیشینه و با حمایت برخی محافل قدرتمند وارد عرصه "هنر" شد و در نخستین قدمها توانست تابوهای ممنوع را با فقر و فحشا بشکند می دانستیم که در پی چنین پرده دری و قدرت نمایی "هنر گونه ای" آشکاری که متفاوت از [رفتار پیشینش بود] ،اهدافی بلند در میان است .

او آمد و در همین دولت که مدعی احترام به ارزشهاست کاری کرد که تا کنون هیچکس شهامت انجام آنرا نداشت و با صحنه سازی های مضحک و تمسخر گونه فرزندان رشید و دلاور و صادق ایام دفاع مقدس را در قیاسی کوچک و زبون مبدل به [افرادی] کرد که یکی به عشق دختری و دیگری به سودای قداره کشی در مقابل بعثیان به جبهه می روند و مابقی نیز که کلکسیونی از افراد مشهور و معروف و برخی دلقکهای نخ نما بودند نیز به مقصد "دست انداختن" فرزندان صبوری که بی نام و نشان ماندند و حقشان هیچگاه پرداخت نشد و همچنان زخم در بدن زجر می کشند و بخاطر بسیاری از مسائل لب به سخن گفتن نمی گشایند ،جنگ و جبهه و جهاد را مبدل به مضحکه ای کردند که ت... .

و اکنون آنچه در ادامه می بینیم اینکه مردی با گیسوان بلند و پیچ در پیچ در کسوت مشاور رسانه ای رئیس دولت بدون آنکه بداند چه می گوید در یک [گفتار ناپشند ] جبهه رفتن و حضور در جهاد فرزندان ملت را نتیجه و حاصل تماشای فیلمهای وسترن آمریکایی و ایتالیایی می انگارد.

البته از کسانی که یکروز در جبهه نبوده و فرق اتاق خواب و سنگر را خوب نمی دانند و هر روز و در همان ایام گیسوانشان را در مقابل میز" توالت " می آراسته اند، انتظاری جز این نیست اما براستی به این پدیده های نوظهور باید گفت:

رزمندگان جبهه و جنگ و ایثارگرانی که با جان ودل در معرکه نبرد با دشمن حاضر می شدند و با دعا و توبه از خداوند طلب شهادت می کردند هیچگاه فرصت مشاهده فیلمهای وسترن و ایتالیایی را نداشتند ، زیرا این جوانان از آمدن در شهر به احتمال آلوده شدن به گناه نیز پرهیز می کردند چه برسد به دیدن فیلم و رفتن به سینما و تحت تاثیر قرار گرفتن فیلمهای وسترن ، گویا برخی همه را به کیش خود می پندارند.

آقای کلهر و امثال ایشان ظاهرا از خاطر مبارکشان برده اند که در زیر خلعت همین شهدا و رزمندگان روزگار می گذرانده اند و شادمانه به جاه و مقام و پستهایشان تکیه می زده اند .