مشخصه این دستنوشتهها - هرچند غالبا سیاسی و مربوط به امور کشور و بیان واقعیتهای گذشتههای دور و نزدیک در کوران حوادث است و حتی دربرگیرنده مهمترین جلسات که در بالاترین سطح ممکن تشکیل میگردد - این است که از حقیقت مهم و تاثیرگذار توجه به معنویات بهدور نبوده است. آنچه در پی میآید از جمله دستنوشتههای رهبر انقلاب است که اهتمام ایشان را به ضرورتهای معنوی و نیز نوع ارتباط ایشان را با امام خمینی (ره) نشان میدهد.
شایان ذکر است در زمان حیات حضرت امام خمینی (ره)، جلسات سران قوا به شکل دورهای در دفتر و یا منزل هر یک از اعضاء تشکیل میگشت و در بیشتر جلسات، مرحوم حجتالاسلام والمسلمین حاج سیداحمد خمینی (ره) از طرف حضرت امام راحل حضور مییافت.
نوشتهی زیر بخشی از یاداشت مربوط به جلسات سران قوا در تاریخ چهارشنبه ٢٢/٥/١٣٦٥ (دو روز قبل از روز عرفه سال ١٤٠٧) است:
دیشب در جلسه [سران قوا] که منزل احمد آقا بود امام آمدند. حالشان بحمدالله خوب بود. علاوه بر صحبت درباره موشک اخیر ما و خبرهای حول و حوش آن، من به محرومیت ما چند نفر ار جلسههای معنوی و عرفانی امام علیرغم جلسات متعدد با ایشان اشاره کردم. گفتم لازم است ماها را نصیحت کنید و تعلیم بدهید.
[امام] همان شکسته نفسیهای همیشگی را تکرار کردند و گفتند نصیحت اینست که مثل من عمرتان به خسران و بطالت نگذرد. روی اخلاص تکیه کردند و گفتند شماها در خدمت اسلامید فقط مراقب اخلاص باشید.
گفتم همین نقطه اصلی اشکال است و برای پیدا کردن اخلاص باید نصیحت شویم. باز امام روی اینکه من هم چیزی ندارم و اینجا هم خبری نیست و امثال آن تکیه و شکسته نفسی میکردند. آشکارا نشانههای تواضع حقیقی را در چهره و حرکات امام مشاهده کردم.