نورولوژیستهای آمریکایی مکانیزمی را کشف کردند که با کمک آن مغز نامهای مشترک را در مدخلهای جداگانه فرهنگ لغات خود قرار می دهد.

به گزارش مهر، محققان دانشگاه کارنگی ملون با ترکیب تکنیکهای تصویرنمایی مغز و آلگوریتمهای یادگیری ویژه رایانه، این مکانیزم را کشف کردند.

این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "ما کشف کردیم که فرهنگ لغات مغز چگونه تدوین می شود. در حقیقت مغز بر اساس حروف الفبا و یا ابعاد و رنگ اشیا آنها را دسته بندی نمی کند، بلکه سه ویژگی پایه وجود دارد که مغز با کمک آنها برای شرح و طبقه بندی نامهای مشترک استفاده می کند."

این سه کد بنیادی بر اساس سه روش انتخاب می شوند. اول براساس روشی که انسان با استفاده از آن روش با آن شیء واکنش نشان می دهد. برای مثال می تواند آن را در دست نگه دارد. دوم اینکه براساس روشی که با آن با عملکردها ارتباط برقرار می کند، مثل محافظت کردن و یا دفاع کردن و سوم براساس روشی که با آن عمل خوردن انجام می شود، مثل گاز گرفتن، چشیدن، بلعیدن.

بر اساس این کشف دانشمندان، هر یک از این سه فاکتور رمزگذاری شده در سه تا پنج فضای مغزی از طریق یک الگوریتم رایانه ای شناسایی و شباهتهای آنها در فعالیتهای مغزی یک گروه از داوطلبان جستجو شد. از این افراد خواسته شد که 60 نام را با اشیای فیزیکی مرتبط با آنها نشان دهند.

برای مثال، واژه خانه به شدت تمام پنج فضای رمزگذاری مغزی را فعال می کند، درحالی که واژه "چکش" تنها کد مربوط به تعامل فیزیکی را در کورتکس حرکتی فعال می کند.

براساس گزارش ساینس دیلی، این نتایج نشان می دهد که معانی نامها در تمام شرکت کنندگان به یک روش رمزگذاری می شوند. این نشان می دهد که وقتی دو نفر به واژه چکش و یا خانه فکر می کنند، الگوهای فعالیت مغزی آنها مشابه یکدیگر است.

در این تحقیق، داوطلبان با تصاویر اشیا به طور غیر مستقیم و با واژگانی که با آنها این اشیا طراحی می شوند به طور مستقیم تحریک شدند و سپس الگوهای فعالیت مغزی آنها بررسی شد.